4969. sphazó
Strong's Exhaustive Concordance
kill, slay, wound.

A primary verb; to butcher (especially an animal for food or in sacrifice) or (generally) to slaughter, or (specially), to maim (violently) -- kill, slay, wound.

Forms and Transliterations
εσφαγης εσφάγης ἐσφάγης εσφαγμενην εσφαγμένην ἐσφαγμένην εσφαγμενον εσφαγμένον ἐσφαγμένον εσφαγμένος εσφαγμενου εσφαγμένου ἐσφαγμένου εσφαγμενων εσφαγμένων ἐσφαγμένων έσφαζον έσφαξαν έσφαξας έσφαξε εσφαξεν έσφαξεν ἔσφαξεν εσφενδόνισε εσφηνωμεναιω εσφήνωσε έσφιγξαν σφαγέντος σφαγήναι σφαγήσονται σφάζε σφάζειν σφάζετε σφάζοντες σφάζουσι σφαζωσιν σφάξαι σφάξατε σφάξει σφάξεις σφάξετε σφάξη σφάξης σφάξον σφάξουσι σφαξουσιν σφαξούσιν σφάξουσιν σφάξω σφάξωσι σφάξωσιν σφενδόνας σφενδόνη σφένδονη σφενδόνης σφενδονήσεις σφενδονήται σφηκίαν σφηκίας σφίγγεται σφίγξεις esphages esphagēs espháges esphágēs esphagmenen esphagmenēn esphagménen esphagménēn esphagmenon esphagmenōn esphagménon esphagménōn esphagmenou esphagménou esphaxen ésphaxen sphaxousin spháxousin
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
4968
Top of Page
Top of Page