STRONGS NT 1684: ἐμβαίνω

ἐμβαίνω (see ἐν, III. 3); 2 aorist ἐνεβην, infinitive ἐμβῆναι, participle ἐμβάς; (from Homer down); to go into, step into: John 5:4 R L; εἰς τό πλοῖον, to embark, Matthew 8:23, and often.

ἀνέβημεν εμβαινοντος ἐμβαίνοντος εμβαντα εμβάντα ἐμβάντα εμβαντες εμβάντες ἐμβάντες εμβαντι εμβάντι ἐμβάντι εμβάντος εμβάντων εμβας εμβάς ἐμβὰς έμβηθι εμβηναι εμβήναι ἐμβῆναι ενεβη ενέβη ἐνέβη ενεβημεν ἐνέβημεν ενεβησαν ενέβησαν ἐνέβησαν anebemen anebēmen anébemen anébēmen embainontos embaínontos embanta embánta embantes embántes embanti embánti embas embàs embenai embênai embēnai embē̂nai enebe enebē enébe enébē enebesan enebēsan enébesan enébēsanInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts