1816. exanatelló
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 1816: ἐξανατέλλω

ἐξανατέλλω: 1 aorist ἐξανετειλα;

1. transitive, to make spring up, cause to shoot forth: Genesis 2:9, etc.

2. intransitive, to spring up: Matthew 13:5; Mark 4:5. (Rare in secular authors (cf. Winer's Grammar, 102 (97)).)

Forms and Transliterations
εξανατέλλοντι εξανατέλλων εξανατελώ εξανέτειλε εξανετειλεν εξανέτειλεν ἐξανέτειλεν εξανθεί εξανθήσει εξανθήση εξανθήσουσιν εξανθίζουσά εξανθούντα εξανθούσα εξανθούσά εξανθούσης εξήνθησαν εξήνθησε εξήνθησεν exaneteilen exanéteilen
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
1815
Top of Page
Top of Page