STRONGS NT 1929: ἐπιδίδωμι

ἐπιδίδωμι: 3 person singular imperfect ἐπεδίδου; future ἐπιδώσω; 1 aorist ἐπέδωκα; 2 aorist participle plural ἐπιδόντες; 1 aorist passive ἐπεδοθην; (from Homer down); to give over;

1. to hand, give by handing: τινα τί, Matthew 7:9; Luke 11:11; Luke 24:30, 42; John 13:26 (R G L); Acts 15:30; passive Luke 4:17.

2. to give over, i. e. give up to the power or will of one (German preisgeben): Acts 27:15 (namely, ἑαυτούς or τό πλοῖον τῷ ἀνέμῳ).

επεδιδου επεδίδου ἐπεδίδου επεδοθη επεδόθη ἐπεδόθη επεδωκαν επέδωκαν ἐπέδωκαν επιδιδούς επίδοι επιδοντες επιδόντες ἐπιδόντες επίδοτε επιδωσει επιδώσει ἐπιδώσει επιδώσω epedidou epedídou epedokan epedōkan epédokan epédōkan epedothe epedothē epedóthe epedóthē epidontes epidóntes epidosei epidōsei epidṓseiInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts