STRONGS NT 3560: νουθετέω

νουθετέω, νουθετῶ; (νουθετης, and this from νοῦς and τίθημι; hence, properly, equivalent to ἐν τῷ νώ τίθημι, literally, 'put in mind', German an das Herz legen); to admonish, warn, exhort: τινα, Acts 20:31; Romans 15:14; 1 Corinthians 4:14; Colossians 1:28; Colossians 3:16; 1 Thessalonians 5:12, 14; 2 Thessalonians 3:15. ((1 Samuel 3:13); Job 4:3; Wis. 11:11 Wis. 12:2; Tragg., Aristophanes, Xenophon, Plato, others.)

Forms and Transliterations

ενουθέτει ενουθέτησας νενουθέτησαι νουθετειν νουθετείν νουθετεῖν νουθετειτε νουθετείτε νουθετεῖτε νουθέτημα νουθέτησιν νουθετού νουθετούμενοι νουθετούμενος νουθετουντας νουθετούντας νουθετοῦντας νουθετουντες νουθετούντες νουθετοῦντες νουθετούσι νουθετώ νουθετων νουθετών νουθετῶν nouthetein noutheteîn noutheteite noutheteîte noutheton nouthetôn nouthetōn nouthetō̂n nouthetountas nouthetoûntas nouthetountes nouthetoûntes

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts