STRONGS NT 4575: σεβαστός

σεβαστός, σεβαστη, Σεβαστόν (σεβάζομαι);

1. reverend, venerable.

2. ὁ σεβαστός, Latinaugustus, the title of the Roman emperors: Acts 25:21, 25 (Strabo, Lucian, Herodian, Dio Cassius, others); adjective σεβαστός, σεβαστη, Σεβαστόν, Augustan, i. e. taking its name from the emperor; a title of honor which used to be given to certain legions, or cohorts, or battalions, for valor (ala augusta ob virtutem appellata. Corpus inscriptions Latin vii. n. 340, 341, 344): σπείρης Σεβαστῆς, the Augustan (Imperial) cohort, Acts 27:1 (λεγεών σεβαστη, Ptolemy, 2, 3, 30; 2, 9, 18; 4, 3, 30). The subject is fully treated by Schürer in the Zeitsehr. für wissensch. Theol. for 1875, p. 413ff

Σεβαστης Σεβαστῆς Σεβαστον Σεβαστὸν Σεβαστου Σεβαστοῦ Sebastes Sebastês Sebastēs Sebastē̂s Sebaston Sebastòn Sebastou SebastoûInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts