Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 622: ἀπόλλυμιἀπόλλυμι and
ἀπολλύω ((
ἀπολλύει John 12:25 T Tr WH), imperative
ἀπόλλυε Romans 14:15 (cf.
Buttmann, 45 (39);
WH's Appendix, p. 168f)); future
ἀπολέσω and (
1 Corinthians 1:19 ἀπολῶ from a passage in the O. T., where often)
ἀπολῶ (cf.
Winers Grammar, 83 (80); (
Buttmann, 64 (56))); 1 aorist
ἀπώλεσα;
to destroy; middle, present
ἀπόλλυμαι; (imperfect 3 person plural
ἀπώλλυντο 1 Corinthians 10:9 T Tr WH); future
ἀπολοῦμαι; 2 aorist
ἀπωλόμην; (2 perfect active participle
ἀπολωλώς); (from
Homer down);
to perish.
1. to destroy i. e. to put out of the way entirely, abolish, put an end to, ruin: Mark 1:24; Luke 4:34; Luke 17:27, 29; Jude 1:5; τήν σοφίαν render useless, cause its emptiness to be perceived, 1 Corinthians 1:19 (from the Sept. of Isaiah 29:14); to kill: Matthew 2:13; Matthew 12:14; Mark 9:22; Mark 11:18; John 10:10, etc.; contextually, to declare that one must be put to death: Matthew 27:20; metaphorically, to devote or give over to eternal misery: Matthew 10:28; James 4:12; contextually, by one's conduct to cause another to lose eternal salvation: Romans 14:15. Middle to perish, to be lost, ruined, destroyed;
a. of persons; (a). properly: Matthew 8:25; Luke 13:3, 5, 33; John 11:50; 2 Peter 3:6; Jude 1:11, etc.; ἀπόλλυμαι λιμῷ, Luke 15:17; ἐν μαχαρια, Matthew 26:52; καταβαλλόμενοι, ἀλλ' οὐκ ἀπολλύμενοι, 2 Corinthians 4:9. (b). tropically, to incur the loss of true or eternal life; to be delivered up to eternal misery: John 3:15 (R Lbr.), ; (it must be borne in mind, that according to John's conception eternal life begins on earth, just as soon as one becomes united to Christ by faith); Romans 2:12; 1 Corinthians 8:11; 1 Corinthians 15:18; 2 Peter 3:9. Hence, οἱ σῳζόμενοι they to whom it belongs to partake of salvation, and οἱ ἀπολλύμενοι those to whom it belongs to perish or to be consigned to eternal misery, are contrasted by Paul: 1 Corinthians 1:18; 2 Corinthians 2:15; 2 Corinthians 4:8; 2 Thessalonians 2:10 (on these present participles, cf. Winers Grammar, 342 (321); Buttmann, 206 (178)). b. of things; to be blotted out, to vanish away: ἡ εὐπρέπεια, James 1:11; the heavens, Hebrews 1:11 (from Psalm 101:27 (); to perish — "of things which on being thrown away are decomposed, as μέλος τοῦ σώματος, Matthew 5:29f; remnants of bread, John 6:12; — or which perish in some other way, as βρῶσις, John 6:27; χρυσίον, 1 Peter 1:7; — or which are mined so that they can no longer subserve the use for which they were designed, as οἱ ἀσκοί: Matthew 9:17; Mark 2:22; Luke 5:37. 2. to destroy i. e. to lose;
a. properly: Matthew 10:42; Mark 9:41 (τόν μισθόν αὐτοῦ); Luke 15:4, 8, 9; Luke 9:25; Luke 17:33; John 12:25; 2 John 1:8, etc.
b. metaphorically, Christ is said to lose anyone of his followers (whom the Father has drawn to discipleship) if such a one becomes wicked and fails of salvation: John 6:39, cf. John 18:9. Middle to be lost: θρίξ ἐκ τῆς κεφαλῆς, Luke 21:18; θρίξ ἀπό τῆς κεφαλῆς, Acts 27:34 (Rec. πεσεῖται); τά λαμπρά ἀπώλετο ἀπό σου, Revelation 18:14 (Rec. ἀπῆλθε). Used of sheep, straying from the flock: properly, Luke 15:4 (τό ἀπολωλός, in Matthew 18:12 τό πλανώμενον). Metaphorically, in accordance with the O. T. comparison of the people of Israel to a flock (Jeremiah 27:6 (); Ezekiel 34:4, 16), the Jews, neglected by their religious teachers, left to themselves and thereby in danger of losing eternal salvation, wandering about as it were without guidance, are called τά πρόβατα τά ἀπολωλότα τοῦ οἴκου Ἰσραήλ: Matthew 10:6; Matthew 15:24 (Isaiah 53:6; 1 Peter 2:25); and Christ, reclaiming them from wickedness, is likened to a shepherd and is said ζητεῖν καί σῴζειν τό ἀπολωλός: Luke 19:10; Matthew 18:11 Rec. (Compare: συναπόλλυμι.)
Forms and Transliterations
απολεί απολείς απολεισθε απολείσθε ἀπολεῖσθε απολειται απολείται ἀπολεῖται απολείτε απολεσαι απολέσαι ἀπολέσαι απολεσας απολέσας ἀπολέσας απολεσει απολέσει ἀπολέσει απολέσετε απολεση απολέση ἀπολέσῃ απολέσης απολεσητε απολέσητε ἀπολέσητε απολεσθαι απολέσθαι ἀπολέσθαι απολέσθωσαν απολεσω απολέσω ἀπολέσω απολέσωσί απολεσωσιν απολέσωσιν ἀπολέσωσιν απόλησθε αποληται απολήται απόληται ἀπόληται απολλυε απόλλυε ἀπόλλυε απολλυει απολλύει ἀπολλύει απολλύειν απολλυμαι απόλλυμαι ἀπόλλυμαι απολλυμεθα απολλύμεθα ἀπολλύμεθα απόλλυμεν απολλυμενην απολλυμένην ἀπολλυμένην απολλυμενοι απολλύμενοι ἀπολλύμενοι απολλυμενοις απολλυμένοις ἀπολλυμένοις απολλύμενον απολλύμενος απολλυμενου απολλυμένου ἀπολλυμένου απολλυμένω απολλυνται ἀπόλλυνται απολλύοντες απόλλυσι απολλυται ἀπόλλυται απολλύων απόλοιντο απόλοιο απόλοιτο απολόμενοι απολομενου απολομένου ἀπολομένου απολομένους απολουνται απολούνται ἀπολοῦνται απολούσι Απολω απολώ Ἀπολῶ απολώλαμεν απόλωλε απολώλεκας απολωλεκός απολωλεκότες απόλωλεν απολωλος απολωλός ἀπολωλός ἀπολωλὸς απολωλοτα απολωλότα ἀπολωλότα απολωλότας απολωλότων απολωλυιών απολωλως απολωλώς ἀπολωλὼς απολώμεθα απολωνται απόλωνται ἀπόλωνται απωλεσα απώλεσα ἀπώλεσα απώλεσαν απώλεσας απώλεσε απωλεσεν απώλεσεν ἀπώλεσεν απωλετο απώλετο ἀπώλετο απωλλυντο ἀπώλλυντο απωλόμην απωλοντο απώλοντο ἀπώλοντο απώλου apoleisthe apoleîsthe apoleitai apoleîtai apolesa apōlesa apṓlesa apolesai apolésai apolesas apolésas apolese apolesē apolesei apolései apolésēi apolesen apōlesen apṓlesen apolesete apolesēte apolésete apolésēte apoleso apolesō apoléso apolésō apolesosin apolesōsin apolésosin apolésōsin apolesthai apolésthai apoletai apolētai apóletai apólētai apoleto apōleto apṓleto apollue apolluei apollumai apollumenen apollumenēn apollumenoi apollumenois apollumenou apollumetha apolluntai apollunto apōllunto apollutai apollye apóllye apollyei apollýei apollymai apóllymai apollymenen apollymenēn apollyménen apollyménēn apollymenoi apollýmenoi apollymenois apollyménois apollymenou apollyménou apollymetha apollýmetha apollyntai apóllyntai apollynto apōllynto apṓllynto apollytai apóllytai Apolo Apolô Apolō Apolō̂ apololos apololós apololòs apololṑs apolōlos apolōlós apolōlòs apolōlōs apolōlṑs apololota apololóta apolōlota apolōlóta apolomenou apoloménou apolontai apolōntai apólontai apólōntai apolonto apōlonto apṓlonto apolountai apoloûntaiLinks
Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts